Avondje filmhuis met Aloys en Ingrid........ Als een jaarlijkse Milaan bezoeker moet deze film herinneringen oproepen want de filmt belooft beelden uit het hedendaags Milaan. De film speelt zich vooral af in het familiehuis maar de straatbeelden zijn zeer herkenbaar. Eigenlijk is Io so no l’amore niet helemaal geschikt voor de nazomer. Het sneeuwt namelijk al in de nieuwe film van de Siciliaanse regisseur Luca Guadagnino (1971) en er staat een kerstboom. Dit familiedrama is misschien meer iets voor december. Dat is de tijd van het jaar dat we ons er graag aan laten herinneren dat films die rondom de winterse eettafel zijn gesitueerd meestal de voorbode zijn van groot onheil. Weldra zal de familie die op het punt staat aan tafel te gaan, uiteen vallen. Toch een heerlijk Italiaans familiedrama, vond het de moeite waard. Wederom inspirerende interieur en mode-beelden, de Italianen zijn er goed in:mode......